• Βασικά θέματα Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών και Επιστημολογίας
• Βασικές έννοιες και θεωρίες για τη διδασκαλία και μάθηση των Φυσικών Επιστημών (Φ.Ε.): από το συμπεριφορισμό στον κοινωνικό εποικοδομητισμό.
• Σύγχρονες ερευνητικές κατευθύνσεις και κριτική ανάλυση πρόσφατων διεθνών ερευνών στη διδακτική των Φ.Ε., με έμφαση στην αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας για την βελτίωση της διδασκαλίας και της μάθησης.
• Η μάθηση και η διδασκαλία των Φ.Ε. σε συνεργατικά περιβάλλοντα: πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα.
• Οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στη διδασκαλία και μάθηση των Φ. Ε.
• Φύλο και εκπαίδευση στις Φ.Ε..
• Σχεδίαση και ανάπτυξη διδακτικού υλικού για τις Φ.Ε..
• Πιλοτικές έρευνες/μελέτες για θέματα διδακτικής των Φ. Ε..

• Gould, S.J., Marshall, S., Scheppler, J.A. & Palmisano, M.J. (2003). Science literacy for the twenty-first century. Amherst, N.Y.: Prometheus Books
• Gess-Newsome, J. & Lederman, N.G. (2001). Examining pedagogical content knowledge: the construct and its implications for science education. Kluwer
• Altschuld, J.W. & Kumar, D.D. (2002). Evaluation of science and technology education at the dawn of a new milenium. Kluwer
• McComas, W.F. (2000). The nature of science in science education: Rationales and strategies. Kluwer

Μέλη ΔΕΠ άλλων Πανεπιστημίων
Παναγιώτης Κουμαράς, καθηγητής, ΠΤΔΕ, ΑΠΘ
Κώστας Ραβάνης, καθηγητής, ΤΕΕΑΠΗ, Παν. Πατρών
Δημήτρης Κολιόπουλος, επίκ. καθηγητής, ΤΕΕΑΠΗ, Παν. Πατρών
Φανή Σέρογλου, λέκτορας, ΠΤΔΕ, ΑΠΘ

Διδάκτορες
Δημήτρης Μαρινόπουλος, δρ. ΠΤΔΕ ΑΠΘ
Βασιλική Πιλάτου, δρ. ΠΤΔΕ ΑΠΘ

Διδασκαλία και μάθηση στα μαθηματικά: ανάπτυξη διδακτικού υλικού (Υ/Ε)-ΔΜΜ139
Υπεύθυνος Μαθήματος: Τρ. Α. Τριανταφυλλίδης

Σκοπός του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι να αναδείξουμε τις θεωρίες που ερμηνεύουν την καθημερινότητα της σχολικής τάξης των μαθηματικών και τις σχέσεις που αυτές έχουν - ή θα έπρεπε να έχουν - με την επιλογή, παραγωγή και αξιοποίηση του διδακτικού υλικού.

Περιγραφή του μαθήματος:

Σε αυτό το μάθημα θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε ζητήματα όπως: πώς μαθαίνουν τα παιδιά μαθηματικά (διάφορες εκφάνσεις του κονστρουκτιβισμού), ποιες ιδιαιτερότητες παρουσιάζει η διδασκαλία των μαθηματικών σε μια πολυπολιτισμική τάξη, ποια η σχέση του κοινωνικού φύλου και της επίδοσης στα μαθηματικά, η διδακτική αξιοποίηση της ιστορίας των μαθηματικών στη διδασκαλία και τη μάθηση των μαθηματικών, τα εθνομαθηματικά, ψηφιακά περιβάλλοντα μάθησης στα μαθηματικά, χρήση χειραπτικού υλικού στη διδασκαλία και τη μάθηση των μαθηματικών. Επιδίωξή μας θα είναι να συνδέουμε τα παραπάνω θέματα με συγκεκριμένες προτάσεις και επιλογές για την ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού. Τέλος θα γνωρίσουμε, μέσα από εκτενή βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα, μαθηματικές τάξεις άλλων χωρών (Αυστραλία, Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ, ΗΠΑ, Ολλανδία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ελβετία).

Υποχρεώσεις/ αξιολόγηση
Συμμετοχή (30%): Εκ περιτροπής παρουσίαση άρθρων από την βιβλιογραφία της κάθε εβδομάδας και προετοιμασία/συμμετοχή στη συζήτηση του μαθήματος.

Ατομική εργασία (40%): Η ατομική εργασία θα στοχεύει στην παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού. Η έκτασή της δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις 1500 λέξεις στο θεωρητικό της μέρος. Ως προς το μέρος του υλικού δεν υπάρχει περιορισμός.

Γραπτή εξέταση (30%): Η εξέταση θα γίνει σε θέμα που θα αναπτύξετε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο. Θα σας δοθεί η δυνατότητα να προτείνετε θέματα. Η τελική επιλογή θα γίνει από τον υπεύθυνο του μαθήματος.

Ενδεικτική βιβλιογραφία:

• Bishop, A. et al. (eds.) (1996). International Handbook of Mathematics Education. Kluwer Academic Publishers
• Boaler, J. (2002). Paying the price for 'sugar and spice': Shifting the analytical lens in equity research. Mathematical Thinking and Learning (Special issue: diversity, equity, and mathematical learning), 4(2-3), 127-144
• Confrey, J. (1990). What constructivism implies for teaching. In R.B. Davis, C. Maher & N. Noddings (eds.) Constructivist views on the teaching and learning of mathematics. Journal for Research in Mathematics Education. Monograph, Vol. 4 (pp. 107-122). Reston, VA: NCTM
• Grouws, D. (ed.). (1992). Handbook of research on mathematics teaching and learning. Macmillan Publishing Company
• Steffe, L. et al. (eds.) (1996). Theories of mathematical learning. Lawrence Erlbaum Assoc.
• Lehrer, R. & Chazan, D. (ed.). (1995). Designing learning environments for developing understanding of geometry and space. Lawrence Erlbaum Assoc.
• Moschkovich, J. (2002). A situated and sociocultural perspective on bilingual mathematics learners. Mathematical Thinking and Learning, 4(2 & 3), 189-212
• O’Connor, M.C. (1998). Can we trace the "efficacy of social constructivism". Review of Research in Education, 23, 25-71
• Thom, R. (1986). "Modern" mathematics: an educational and philosophic error? In T. Tymoczko (ed.). New Directions in the Philosophy of Mathematics. Boston: Birkhauser (pp. 67-78)
• Treffers, A. & Meindert, B. (1999). Realistic mathematics education in the Netherlands. In I. Thompson (ed.). Issues in teaching numeracy in primary schools, Leaderbooks (pp. 27-38)
  

Διδάσκοντες/ουσες:

Μέλη ΔΕΠ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης, αν. καθηγητής, ΠΤΔΕ
Άννα Χρονάκη, αν. καθηγήτρια, ΠΤΠΕ
Κωνσταντίνος Χατζηκυριάκου, επίκ. καθηγητής, ΠΤΔΕ

Διδάκτορες
Χρήστος Μαρκόπουλος, δρ. ΠΤΔΕ, Παν. Πατρών
Κωνσταντίνος Σδρόλιας, δρ. ΠΤΔΕ, ΠΘ

Σχεδίαση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ανάπτυξη διδακτικού υλικού (Υ/Ε) - ΠΠΕ1310 OK
Υπεύθυνη Μαθήματος: Βασιλική Παπαδημητρίου

Σκοπός του μαθήματος:
Στόχοι του μαθήματος είναι οι σπουδαστές να κατανοήσουν την έννοια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και τους τρόπους ενσωμάτωσής της στα προγράμματα του σχολείου, να ασκηθούν σε κατάλληλες διδακτικές τεχνικές και να γίνουν ικανοί να σχεδιάζουν κατάλληλο διδακτικό υλικό.

Περιγραφή του μαθήματος:

• Η φιλοσοφική βάση του σύγχρονου περιβαλλοντισμού και η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης.
• Ιστορία, φιλοσοφία, στόχοι, αρχές και εξέλιξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
• Σχέση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με τα προγράμματα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι δυνατότητες ενσωμάτωσής της σ'αυτά.
• Περιβαλλοντική εκπαίδευση, ευέλικτη ζώνη και διαθεματικές προσεγγίσεις.
• Το θεσμικό πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δίκτυα σχολείων για την περιβαλλοντική εκπαίδευση.
• Διδακτικές τεχνικές όπως καταιγισμός ιδεών, debate, μελέτη περίπτωσης, χάρτης εννοιών, παιχνίδι ρόλων, μελέτες πεδίου κατάλληλες για αστικό και φυσικό περιβάλλον.
• Ανάλυση και αξιολόγηση του υπάρχοντος εκπαιδευτικού υλικού για την περιβαλλοντική εκπαίδευση
• Σχεδίαση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και διαμόρφωση διδακτικού υλικού.
• Αξιολόγηση εφαρμογών της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

• Παπαδημητρίου, Β. (1998). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Σχολείο: Μια διαχρονική Θεώρηση. Αθήνα: Τυπωθήτω.
• Φλογαΐτη, Ε. (2006). Εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
• Φλογαΐτη, Ε. & Βασάλα, Π. (2007). Εναλλακτικές διδακτικές τεχνικές στο σύγχρονο σχολείο. Αθήνα: Μεταίχμιο (υπό εκτύπωση).
• Simmons, B. (1997). 'National Project for Excellence in Environmental Education'. ΝΑΑΕΕ.
• Παπαδημητρίου, Β., (1995). "Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο σχολικό Πρόγραμμα: Θέση και Προοπτικές", Σύγχρονη Εκπαίδευση, 85, 54-60.
• Παπαδημητρίου, Β., (2003). "Η χρήση του περιβάλλοντος στην εκπαιδευτική διαδικασία και οι ‘πρακτικές θεωρίες’ των εκπαιδευτικών". Στο: Γ. Μπαγάκης (Επιμ.). Ο εκπαιδευτικός ως ερευνητής. Αθήνα: Μεταίχμιο, σελ. 349-356.
• Παπαδημητρίου Β. Ο Κονστρουκτιβισμός στις Φυσικές Επιστήμες του σχολείου και στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (2005). Στο: (Επιμ.) Α. Γεωργόπουλος Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ο νέος πολιτισμός που αναδύεται. Εκδόσεις Τυπωθήτω, σελ. 393-420.
• UNESCO (2002) Education for Sustainability From Rio to Johannesburg: Lessons learnt from a decade of commitment. Available: http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001271/127100e.pdf.

• Διεπιστημονικότητα και διαθεματικότητα.
• Η σημασία της διαθεματικής προσέγγισης στο πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Κριτική μελέτη παραδειγμάτων από το ελληνικό πρόγραμμα σπουδών.
• Μέθοδος Project, διαθεματική προσέγγιση και μαθηματική παιδεία: κριτική και κοινωνικο-πολιτισμική ανάλυση.
• Ανάλυση παραδειγμάτων διδακτικών προσεγγίσεων και εκπαιδευτικού υλικού διαθεματικού τύπου. Ενδεικτικά θα μελετηθούν τα παρακάτω: Ιστορία, ανθρωπολογία και μαθηματικά. Γλώσσα και μαθηματικά. Τέχνη, και μαθηματικά. Τεχνολογία και μαθηματικά. Φυσικές επιστήμες και μαθηματικά. Μαθηματικά και περιβαλλοντική εκπαίδευση. Σχολικά μαθηματικά και μαθηματικά του «δρόμου». Το μαθηματικό βιβλίο υψηλής εκλαΐκευσης.
  

Ενδεικτική βιβλιογραφία:

• Andersson, B. (1995). On knowing through integration. Paper presented in the European Conference on Research in Science Education, Leeds, 1995
• Ascher M. (1991). Ethnomathematics, A multicultural view of mathematical ideas. Brooks/Cole Publishing Company
• Bishop, A.J. et al. (eds.) (1996). International Handbook of Mathematics Education. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers
• Mcbride, W.J. & Silverman, L.F. (1991). Integrating elementary/middle school science and mathematics. School Science and Mathematics, 91(7), 285-292
• Nunes, T., Schliemann, A.D. & Carraher, D.W. (1993). Street mathematics and school mathematics. Cambridge University Press

Διδάσκοντες/ουσες:

Δεν πραγματοποιήθηκε καθώς δεν το επέλεξαν οι φοιτητές/-τριες.

Διδασκαλία και μάθηση της γλώσσας - Ανάπτυξη διδακτικού υλικού (Υ/Ε) - ΔΜΓ2312
Υπεύθυνη Μαθήματος: Παπαδοπούλου Μαρία

Σκοπός του μαθήματος:
Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση των σπουδαστών/τριών στα θέματα που αφορούν τη διδασκαλία/μάθηση της γλώσσας, μέσα από την ανάλυση των ποικίλλων σχετικών θεωριών της διεθνούς βιβλιογραφίας, καθώς και στο σχεδιασμό διδακτικού υλικού για τη διδασκαλία/μάθηση της γλώσσας για διάφορα κοινά εκπαιδευόμενων.

Περιγραφή του μαθήματος:

Στο πλαίσιο του μαθήματος παρουσιάζονται δεδομένα από τους επιστημονικούς χώρους της διδακτικής της γλώσσας, της πραγματολογίας, της κοινωνιογλωσσολογίας, της γλωσσικής επαφής, καθώς και των Τ.Π.Ε., με απώτερο στόχο την ανάπτυξη ευέλικτου διδακτικού υλικού για τη γλώσσα. Οι διαλέξεις του μαθήματος αφορούν :

• Επιστημονικές αναζητήσεις στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία για τη διδασκαλία της γλώσσας και τη δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού
• Ιστορική αναφορά στις διδακτικές μεθόδους και μεθοδολογικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιήθηκαν κατά το παρελθόν για τη διδασκαλία/μάθηση της μητρικής και της δεύτερης/ξένης γλώσσας. Koινωνιογλωσσολογικά ζητήματα στη γλωσσική διδασκαλία.
• Διγλωσσία και μάθηση.
• Πραγματολογική διάσταση της γλωσσικής διδασκαλίας.
• Χαρακτηριστικά και διαφορές της διδασκαλίας της ελληνικής ως μητρικής, δεύτερης και ξένης γλώσσας.
• Παρουσίαση των θεωριών των πολυ-γραμματισμών και της πολυτροπικότητας.
• Παιδαγωγικές προσεγγίσεις βασισμένες στη θεωρία των κειμενικών ειδών.
• Επιλογή, αξιοποίηση γλωσσοδιδακτικών μέσων και παραγωγή διδακτικού υλικού από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό
• Αξιοποίηση της εκπαιδευτικής έρευνας και των δεδομένων της στην ανάπτυξη θεωριών και πρακτικών γλωσσικής συνειδητοποίησης.
• Αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. για τη διδασκαλία/μάθηση της γλώσσας και την ανάπτυξη γλωσσικών κοινοτήτων.
• Παρουσίαση και αξιολόγηση έντυπου υλικού για τη διδασκαλία της ελληνικής ως μητρικής και ως δεύτερης γλώσσας.
• Παρουσίαση και αξιολόγηση ηλεκτρονικού υλικού για τη διδασκαλία/μάθηση της ελληνικής ως μητρικής και ως δεύτερης γλώσσας.
• Ανάπτυξη ποικίλου και ευέλικτου εκπαιδευτικού υλικού (έντυπου και ηλεκτρονικού) για τη διδασκαλία/μάθηση της γλώσσας.

• Cummins, J. (2003) (β’ έκδοση). Ταυτότητες υπό Διαπραγμάτευση (επιμ.: Ε. Σκούρτου, μεταφρ.: Σ. Αργύρη). Αθήνα: Gutenberg
• Harrison, C. (2003). Visual Social Semiotics: Understanding how still images make meaning. Technical Communication, 50(1), 46-60.
• Johns, A. (2002) (ed.). Genre in the Classroom: Multiple Perspectives. N.J. & London: Lawrence Erlbaum Associates
• Kress, G. & Van Leeuwen, T. (1996). Reading images: The grammar of visual design. London: Routledge
• Μήτσης, N. (2004). Η Διδασκαλία της Γλώσσας υπό το πρίσμα της Επικοινωνιακής Προσέγγισης. Αθήνα: Gutenberg
• Xαραλαμπόπουλος, Α. & Χατζησαββίδης, Σ. (1997). Η διδασκαλία της λειτουργικής χρήσης της γλώσσας: θεωρία και πρακτική εφαρμογή. Θεσ/νίκη: Κώδικας
• Χριστίδης, Α.Φ. (επιμ.) (2001). Εγκυκλοπαιδικός οδηγός για τη γλώσσα. Θεσ/νίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Διδάσκοντες/ουσες:

Μέλη ΔΕΠ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Γεωργία Ανδρέου, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΕΑ

Μέλη ΔΕΠ άλλων Πανεπιστημίων
Δημήτρης Κουτσογιάννης, επίκ. καθηγητής, Φιλοσοφικής, ΑΠΘ
Ελένη Σκούρτου, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ, Παν.Αιγαίου
Γιάννης Σπαντιδάκης, επίκ. καθηγητής, ΠΤΔΕ, ΠΚ
Ρούλα Τσοκαλίδου, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΝ ΑΠΘ
Άσπα Χατζηδάκη, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ, Παν. Κρήτης

Διδάκτορες
Μαρία Μάρκου

Η λογοτεχνία στο σχολείο - Ανάπτυξη διδακτικού υλικού (Υ/Ε) - ΛΣ2313 OK
Υπεύθυνη Μαθήματος: Μαρία Παπαρούση

Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος είναι αφενός η εμβάθυνση σε βασικά θέματα της θεωρίας και της διδακτικής της λογοτεχνίας και αφετέρου η ανάπτυξη δράσης και καινοτόμων προσεγγίσεων όσον αφορά τη σχεδίαση και αξιολόγηση διδακτικού υλικού, έτσι ώστε να επιτευχθεί η αξιοποίηση του μαθήματος της λογοτεχνίας στην κινητοποίηση του φαντασιακού και στην παραγωγή λόγου.

Περιγραφή του μαθήματος:

Στις εισαγωγικές διαλέξεις μέσω μιας ιστορικο-εξελικτικής προσέγγισης των θεωρήσεων της έννοιας της λογοτεχνίας συσχετίζονται οι θεωρήσεις αυτές τόσο με τις αντιλήψεις για το λογοτεχνικό κείμενο ως διδακτικό αντικείμενο, όσο και με τους διαφορετικούς τρόπους οργάνωσης του λογοτεχνικού μαθήματος, και ταυτόχρονα διερευνώνται οι σκοποί και οι στόχοι της λογοτεχνίας ως διδακτικού αντικειμένου. Επίσης, η κριτική διερεύνηση των διαφορετικών απόψεων για τη λογοτεχνική θεωρία συντελεί στην προσέγγιση της θεωρίας αφενός ως επιστημονικής βάσης για τη διδασκαλία, αφετέρου ως εργαλείου αναστοχασμού πάνω στη φύση, τη λειτουργία, τους σκοπούς και τους τρόπους μελέτης της λογοτεχνίας.

Στη συνέχεια παρουσιάζονται χαρακτηριστικές θεωρητικές σχολές (Νέα Κριτική, Διακειμενικότητα, Ρώσικος Φορμαλισμός, Δομισμός-Σημειωτική, Πολιτισμική Θεωρία, Αναγνωστικές Θεωρίες) που προσφέρονται για διδακτική χρήση, έτσι ώστε να αναδειχθούν οι δυνατότητες των φοιτητών / τριών για μία κριτική διδακτική χρήση της λογοτεχνικής θεωρίας

Σε ένα τρίτο στάδιο, το ενδιαφέρον εστιάζεται σε προτάσεις σχεδιασμού διδασκαλίας και παραγωγής διδακτικού υλικού για το μάθημα της λογοτεχνίας στη βάση αφενός του Παραδείγματος της Ποιητικής, αφετέρου των Αναγνωστικών Θεωριών.

Τέλος, προτείνονται πολυτροπικές μέθοδοι προσέγγισης του λογοτεχνικού κειμένου.

Ενδεικτική βιβλιογραφία:

• Αποστολίδου, Β. & Χοντολίδου, Ε. (2002). Λογοτεχνία και Εκπαίδευση. Αθήνα: Τυπωθήτω
• Αποστολίδου, Β. & Χοντολίδου, Ε. (2002). Διδάσκοντας λογοτεχνία στο σχολείο. Αθήνα: Τυπωθήτω
• Bainbridge, J. & Pantaleo, S. (1999). Learning with Literature in the Canadian Elementary Classroom. Alberta: University of Alberta Press
• Βenton, M.& Fox, G. (1992). Teaching Literature: nine to fourteen. Oxford: Oxford Univ. Press.
• Giasson, J. (2000). Les textes litteraires a l' ecole. Paris: Gaetan Morin
• Η διδασκαλία της λογοτεχνίας. Συνέδριο του Σεριζί (1985), μτφρ. Ι.Ν. Βασιλαράκης. Αθήνα: Επικαιρότητα
• Rodari, G. (1985). Γραμματική της Φαντασίας: πώς να φτιάχνουμε ιστορίες για παιδιά. Αθήνα: Τεκμήριο
• Rosenblatt, L. (2001). The literary transaction: evocation and response . Theory into Practice, 21(4), 268-77
• Showalter, E. (2003). Teaching Literature. Oxford: Blackwell Publishing
  

Διδάσκοντες/ουσες:

Μέλη ΔΕΠ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Βασιλική Λαλαγιάννη, αν. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ
Μαρία Παπαρούση, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ

Διδασκαλία και μάθηση της ιστορίας - Ανάπτυξη διδακτικού υλικού (Υ/Ε) - ΔΙΣ2314 OK
Υπεύθυνη Μαθήματος: Θεοδώρα Κάββουρα

Σκοπός του μαθήματος:
Μελέτη σύγχρονων τάσεων και ζητημάτων μάθησης και διδασκαλίας της ιστορίας. Σχεδιασμός και διδακτική αξιοποίηση νέων περιβαλλόντων μάθησης με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας. Σχεδιασμός και ανάπτυξη διδακτικού υλικού. Σχεδιασμός και ανάπτυξη εναλλακτικών περιβαλλόντων μάθησης με βάση το ιστορικό περιβάλλον και τα μουσεία.

Περιγραφή του μαθήματος:

• Από την ακαδημαϊκή στη σχολική ιστορία.
• Η αφηγηματικότητα της ιστορίας. Ιστορικό κείμενο και τεκμήρια. Οι αναγνώστες της ιστορίας. Εποικοδομητικές θεωρίες μάθησης στην ιστορία. Μαθησιακά προβλήματα-στόχοι στην ιστορία.
• Σχεδίαση περιβαλλόντων με χρήση Τ.Π.Ε. για τη διδασκαλία και μάθηση της ιστορίας. Αξιολόγηση περιβαλλόντων μάθησης της ιστορίας
• Η δημόσια χρήση της ιστορίας. Μνήμη, ταυτότητα, ετερότητα.
• Μουσεία και Ιστορία. Σχεδίαση διδακτικού υλικού για την προετοιμασία και επίσκεψη τόπων ιστορικής και πολιτισμικής αναφοράς (μουσείων, ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων, μνημείων).
• Προσεγγίζοντας τα ιστορικά αντικείμενα και το ιστορικό περιβάλλον. Αφηγήσεις, αναπαραστάσεις, σενάρια.
• Έντυπο, ψηφιακό και οπτικοακουστικό διδακτικό υλικό για την ιστορία: σχεδίαση και διδακτική αξιοποίησή του.

• Baques M.C., Guillon, Tutiaux N. (eds) (2001). Identites, Memoires, Conscience Historique. Publications de l’Universite de Saint- Etienne
• Carretero, M. & Voss, J. (1994). Cognitive and Instructional Processes in History and the Social sciences. Hillsdale, New Jersey: LEA
• Lee, P. (2002). Walking backwards into tomorrow. Historical consciousness and understanding history. Annual Meeting of American Educational Research Association
• Randall C.C. (1996). Haptic history: teaching A.P.U.S. history through kinaesthetic learning and material culture. Klingenstein Fellows Project
• Mattozzi, I. (2006). Εκπαιδεύοντας αναγνώστες ιστορίας. Αθήνα: Μεταίχμιο
• Moniot, H. (2000). Η Διδακτική της Ιστορίας. Αθήνα: Μεταίχμιο
• Κόκκινος, Γ. & Αλεξάκη, Ε. (επιμ.) (2002). Διεπιστημονικές Προσεγγίσεις στη Mουσειακή Αγωγή. Αθήνα: Μεταίχμιο
• Merriman, N. (ed.) (1999). Making Early Histories in Museums. London: Leicester University Press

Διδάσκοντες/ουσες:

Μέλη ΔΕΠ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Βασιλική Βέμη, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ
Ειρήνη Νάκου επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΠΕ

Μέλη ΔΕΠ άλλων Πανεπιστημίων
Έφη Αβδελά, αν. καθηγήτρια, Tμ. Ιστορίας-Αρχαιολογίας EΚΠA
Μαρία Ρεπούση, επίκ. καθηγήτρια, ΠΤΔΕ, ΑΠΘ
Θεοδώρα Κάββουρα, λέκτορας, ΦΠΨ, ΕΚΠΑ

Διδάκτορες
Αγαθοκλής Αζελής, δρ.

Διαθεματικές προσεγγίσεις στις ανθρωπιστικές επιστήμες (Ιστορία - Γλώσσα - Λογοτεχνία) (Υ/Ε) - ΔΑΕ2315
Υπεύθυνος Μαθήματος: Ναπολέων Μήτσης

Σκοπός του μαθήματος:
Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με την πρακτική της αποδυνάμωσης της αυστηρής περιχαράκωσης μεταξύ των γνωστικών αντικειμένων και τη διαθεματική συσχέτιση βασικών θεμελιωδών εννοιών, οι οποίες να διαχέονται σε διάφορα μαθήματα (Γλώσσα, Λογοτεχνία, Ιστορία, Περιβαλλοντική Εκπ/ση) χωρίς αυτά να χάνουν την αυτοδυναμία τους.

Περιγραφή του μαθήματος:

• Διεπιστημονικότητα και διαθεματικότητα στο χώρο των ανθρωπιστικών σπουδών.
• Η σημασία της διαθεματικής προσέγγισης στο πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
• Κριτική μελέτη παραδειγμάτων από το ελληνικό αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
• Γλώσσα και ιδεολογία
• Γλώσσα και Κοινωνικό περιβάλλον
• Γλώσσα και επικοινωνία
• Η Γλώσσα της Λογοτεχνίας
• Κοινωνιοσημειωτική ανάλυση της λογοτεχνίας
• Ο λογοτεχνικός μύθος στη λογοτεχνία και την ιστορία.
• Διακειμενικότητα και πρόσληψη του λογοτεχνικού μύθου.
• Γυναικεία λογοτεχνική παραγωγή και ζητήματα κοινωνικού φύλου.
• Τα λογοτεχνικά κείμενα ως πηγή εκπαιδευτικής ιστορίας.
• Λογοτεχνία και περιβαλλοντική εκπαίδευση.
• Παραδείγματα σχεδιασμού διαθεματικών και συνεργατικών δραστηριοτήτων.

• Θεοφιλίδης, Χ. (1997). Διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας. Αθήνα: εκδ. Γρηγόρης
• Ματσαγγούρας, Η. (2002). Η διαθεματικότητα στη σχολική γνώση. Αθήνα: εκδ. Γρηγόρης
• Μήτσης, Ν. (2004). Η διδασκαλία της Γλώσσας υπό το πρίσμα της επικοινωνιακής προσέγγισης. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg
• Φραγκουδάκη, Α. (1996). Γλώσσα και ιδεολογία. Αθήνα: εκδ. Οδυσσέας
• Τζούμα, Α. (1991). Η διπλή ανάγνωση του κειμένου. Αθήνα: εκδ. Επικαιρότητα
  

Διδάσκοντες/ουσες:

Δεν πραγματοποιήθηκε καθώς δεν το επέλεξαν οι φοιτητές/-τριες